Damian Parcel

          Kłamstwo od zawsze było negatywnie odbierane w każdej kulturze. Nie przeszkadzało to jednak członkom społeczeństwa nagminnie się nim posługiwać. Nie usłyszysz więc ode mnie morałów w stylu: „Nie kłam”. Usłyszysz za to chłodną kalkulację pod tytułem: „Czy kłamstwo służy nam samym”?

Uwodzenie, a kłamanie i mówienie prawdy…

          Uwodzenie wielu osobom kojarzy się z manipulacją, kłamstwami i wykorzystywaniem ludzi. Czy się mylą, skoro sami uwodziciele stworzyli taki obraz tej zwyczajnej dla płci czynności? 
Zatem: czy prawda się opłaca, czy lepiej wprowadzać kobietę w świat bajek… a może jest trzecie rozwiązanie?

                                                     Nie powiedzenie prawdy, nie jest kłamstwem!

Kłamanie jest czynnością aktywną. Jeśli natomiast uchylasz się od odpowiedzi, tym samym nie mówiąc prawdy, to NIE KŁAMIESZ.
Masz prawo nie odpowiadać na pytania, które są dla Ciebie niewygodne; jesteśmy w końcu dorosłymi ludźmi.

Kłamstwa wewnętrzne.

          Kłamstwa dzielimy na dwie grupy. Pierwsze to oszukiwanie samego siebie. Te kłamstwa powodują zastój w Twoim rozwoju. Oczywiście są bardzo miłe, bo powodują chwilowe rozgrzeszanie, ale na długą metę nie popłacają.
Jeśli jesteśmy w czymś słabi, to musimy to najpierw przyznać przed samym sobą, bo nigdy tego nie zmienimy. Jeśli jakaś sytuacja/stan nam nie odpowiada, musimy powiedzieć to sobie oficjalnie. Wtedy dopiero możemy starać się o zmianę.

Kłamstwa zewnętrzne.

          Druga grupa kłamstw dotyczy wszystkich tylko nie nas samych. Kłamać możemy rodzicom, szefowi, znajomym, narzeczonej, poznawanym kobietom.
To kłamstwo ma wiele przyczyn. Jedną z niech jest strach przed odrzuceniem. Tworzymy swój obraz w oparciu o oczekiwania w stosunku do nas i nie wychodzimy poza tę ramę, by nie zawieść innych. Wszyscy wokół są szczęśliwy, tylko nie my.

Jako że wpadki się zdarzają, bo nie da się cały czas udawać, tworzymy kłamstwa, które mają to tuszować i dawać znać innym, że jesteśmy tymi, za których się podajemy.

Pytanie: wolimy kłamać i być kochani za to kim nie jesteśmy, czy być ze sobą szczerym i być kochanym przez siebie i innych za to jacy jesteśmy naprawdę? Tu kłania się pewność siebie i poczucie własnej wartości.(kliknij by czytać więcej).

Prawo odwagi i rozwagi.

          Mów prawdę, ALE NIE DAJ SIĘ ZABIĆ! Moje prawo odwagi i rozwagi zakłada, że realizowanie siebie i bycie sobą jest szlachetne (odwaga) ale pamiętaj, że żyjemy w społeczeństwie i się na bieżąco socjalizujemy (rozwaga). Dlatego nie warto spalać mostów, a zmian w swoim życiu należy dokonywać w sposób przemyślany.
Idealnie w to prawo wpisuję się więc zasada: Nie powiedzenie prawdy nie jest kłamstwem.